ciężar ciała

См. также в других словарях:

• ciężar — m IV, D. u, Ms. ciężararze; lm M. y 1. «siła, z jaką Ziemia przyciąga dane ciało; waga jakiegoś ciała» Ciężar bagażu był ponad jej siły. Owoce spadały pod wpływem własnego ciężaru. ∆ fiz. Ciężar atomowy «względna masa atomu danego pierwiastka… …   Słownik języka polskiego

• waga — ż III, CMs. wadze; lm D. wag 1. «przyrząd do pomiaru masy lub ciężaru ciał, działający najczęściej na zasadzie dźwigni lub odkształcenia elementu ze sprężystego materiału» Waga szalkowa, talerzowa, dźwigniowa, sprężynowa. Waga aptekarska,… …   Słownik języka polskiego

• waga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wadze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyrząd do pomiaru masy lub ciężaru, działający na zasadzie dźwigni, odkształcenia sprężystego ciała stałego lub ciśnienia wytwarzanego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… …   Słownik języka polskiego

• siadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, siadaćam, siadaća, siadaćają {{/stl 8}}– siąść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXf, siądę, siądzie, siądź, siadł, siedli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: przybierać, zajmować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• siedzieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, siedziećdzę, siedziećdzi, siedziećdział, siedziećdzieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być w pozycji, w której cały ciężar ciała spoczywa na pośladkach, nogi są zwykle ugięte w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… …   Słownik języka polskiego

• klęczny — ∆ sport. Pozycja klęczna «w gimnastyce: postawa, w której ciężar ciała spoczywa na jednym lub obu kolanach z większym lub mniejszym podparciem innych części ciała» ∆ sport. Siad klęczny «w gimnastyce: pozycja siedząca na nogach ugiętych w… …   Słownik języka polskiego

• stójka — ż III, CMs. stójkajce; lm D. stójkajek 1. «stanie bez ruchu (stosowane np. jako kara w hitlerowskich obozach koncentracyjnych)» 2. «kołnierzyk stojący; w koszulach męskich: dolna część kołnierzyka, przylegająca do szyi» Bluzka, suknia ze stójką.… …   Słownik języka polskiego

• stójka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. stójkajce; lm D. stójkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stanie bez ruchu w pozycji wyprostowanej (stosowane jako kara w hitlerowskich obozach koncentracyjnych i w sowieckich… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kontrapost — m IV, D. u, Ms. kontrapostoście, blm szt. «w rzeźbie: zasada kompozycyjna polegająca na ustawieniu postaci ludzkiej tak, aby ciężar ciała spoczywał na jednej nodze i na zrównoważeniu tej postawy przegięciem tułowia i ramienia w stronę odwrotną»… …   Słownik języka polskiego